«Ooooo dokke…

 

….sjå på dei tallerkane», utbraut Johanne då jorbærdesserten kom på bordet på kafeen i Henningsvær.  «Tenk på all oppvasken»

Dette siste utløyste ei stor latterkule hos dei andre som var sessa rundt bordet: «Men mamma, det er ikkje du som skal vaske opp!»

Enkelte ryggmargsrefleksar sit godt fast sjølv om ein er på ferie.  Ved nærare ettetanke så har ho eigentleg rett: det er sløsing med plass i oppvaskmaskina å bruke så store tallerkar til så lite mat, og tre kjørel til dei to små pralinane. 

Men det er vakkert å sjå på.

Reklame

Gamle kjerringar og data

er ikkje alltid like enkelt.  I går fekk vi ikkje opp nettverket på kafeen, og etter å ha sjekka ei stund, gjekk vi og sa frå om det til han som styrer med data der.  Han trudde ikkje på oss.  De må søke etter nettverk og så koble opp, fekk vi beskjed om.  Det har vi gjort, svarte vi, og får ingen nettverk.  Vi trur nettverket ditt er nede. 

Nei, det er i orden, de må klikke på…osv.  Ja vi har gjort det, og får ikkje inn nettverk. 

Har de sjekka om nettverksporten er open? Det var ein mann her i stad om hadde lukka nettverksport.  Ja, vi har sjekka, og den er open. 

Har du sjekka om det kan vere konflikt med bluetooth.  Ja, bluetooth er stengd.  

Har du prøvd å reparere nettverksfobindelse? Ja, og eg får ikkje opp noko nettverk  Vi trur nettverket ditt er nede. 

Så måtte mannen sjølv sjekke maskinen vår og gjere alle dei tinga han hadde spurt om vi hadde gjort. Konklusjon:  Det må vere noko feil med maskinen din!  Vi fortalde han at eg hadde vore på nett med den maskina på stadar som Casablanca, Lakselv, London; Murmansk, Paris, Ulsteinvik, og seinast kvelden før på hans eige nettverk, og det var ingen grunn til  å tru at den skulle ha skjedd noko med maskina.  Så gjekk han og henta sin eiga maskin, og fann ut at nettverket var nede. 

Vi er på ingen måte dataekspertar, men vi har brukt desse maskinene sidan IBM S/36, brukt PCar som ikkje hadde harddisk, der vi måtte lagre på diskettar, og datamaskinar der vi lagra på lydband. Vi har hatt maskiner som åpna seg i DOS, der vi måtte skrive inn ”win 3.1” for å kome inn i windows.  Vi har brukt  086, 286,386 og 486, før vi fekk Pentium, Intel Centrino og no har Intel Centrino Dual. 

Unge menn, ver så snill:  når tjukke damer som nærmar seg 60 år dragsar på berbare datamaskiner, så tru ikkje at dei er dataidiotar.

Ferie med blogg er annleis enn vanleg ferie

Vidar Lund gav oss ideen, jf hans feriebloggar. 

Vi merkar at vi har noko anna fokus.  Når vi ser noko, opplever noko, eller ler til noko,  så kjem ofte ”dette må vi blogge om” i etterkant.  Kanskje 5% av desse episodane hamnar på bloggen.  Typisk er slik som for eit øyeblikk sidan då vi kom til Sund i Lofoten:   Smeden skal akkurat begynne å lage ein skarv, Eldrid blir tilkalt så ho kan dokumentere prosessen, som kanskje kjem på bloggen.  Vi må tilstå at dokumentasjonen nokre gonger har gått utover opplevelsen. Som de ser, har det også ført til at vi ser etter ulike tema: kyrkjer og gravplassar, monument… fleire kjem.   Vi føler oss og forplikta vil å vere meir nøye med fakta i forteljingane våre enn vi ville vere ved vanleg ferieforteljing.  

Det har også nokre gonger vore kjedeleg for Tone og Johanne om kvelden når Eldrid og Bodil arbeider med bloggen.  Eldrid fotograferer mest, og Tone fotograferer noko.  Eldrid sit kveldane og klargjer bilete.  I Russland sat ho ofte til 2-3-tida om natta og arbeidde med bilder og blogg.Sidan vi ikkje hadde gjort dette før, lærer vi etterkvart.  Eldrid oppretta bloggen før vi dro, og la inn fint bakgrunnsbilete, som Bodil greidde å slette.  Vi har planar om å organisere bloggen betre, men manglande internettilgang har forseinka det prosjektet. Ein eigen usynleg treningsblogg er oppretta til det føremålet.   Følg med, sjå korleis vi klarer å gjere bloggen vår betre. . 

Internettforbindelse er ei anna problemstilling. I Russland var det berre hotellet som hadde slikt utstyr.  I Rovaniemi fann vi ein restaurant med internettforbindelse og meny som vi likte godt, og då vart vi verande der, og valde vekk Alvar Aalto-bygga deira.  Vi var skuffa over manglande internett i Pajala.  Lofoten er heller ikkje velutstyrt.  No las vi i Dagbladet i går om nytt mobilnettverk som blir bygd ut, og som kanskje løyser noko.  Til dessar, ber vi alle lesarar om å stille seg bak kravet om trådlaus internett med høg fart over alt i heile verda.   

Mest av alt, er ferieblogging hyggeleg.  Vi får så mange postitive tilbakemeldingar frå dokke som les bloggen, både som kommentar og via SMS.  Slekt og vener får følgje med på kvar vi er og noko av det vi opplever.  Det er også interaktivt – Ingeborg har halde oss oppdatert om korleis  livet har vore etter bryllupet, og Jostein svarte oss fort på spørsmål om nikkel.  No ventar vi på svar frå Tatjana i Russland – med spildernytt førarkort – om kva forbodsskiltet med bilde av bil med bål på taket, betyr.

 Bloggen vil bli avlsutta ei stund etter at ferien er slutt.  Då trur vi at vi har laga ei fin minnebok for oss som var med, og samstundes gjeve slekt, vener og andre interesserte ein bit av alt det spennande vi har sett, noko frå opplevalsane våre.